Ben alışığım, tek kişilik muhabbetlere.
Kendim anlatırım, kalbim beni dinler.
Bazen kalbim anlatır,ama ben dinleyemem.
O zaman anlarım ki ben gidiyorum,buralardan.
Atarım kendimi,karanlık sokakların kollarına.
Uzanır nefesim,gecenin bitmek tükenmez soluğuna.
Sokak lambasında düşler kuran,bir çocuk edasında.
Her zaman yanımızda olacak kadının
her yerde yanında olmaya ant içtiğimiz
üç ayaklı dünya adaletiydi sevdamız;
sen,
ben,
gölgen-gölgem..
Devamını Oku
her yerde yanında olmaya ant içtiğimiz
üç ayaklı dünya adaletiydi sevdamız;
sen,
ben,
gölgen-gölgem..
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta