Ben alışığım, tek kişilik muhabbetlere.
Kendim anlatırım, kalbim beni dinler.
Bazen kalbim anlatır,ama ben dinleyemem.
O zaman anlarım ki ben gidiyorum,buralardan.
Atarım kendimi,karanlık sokakların kollarına.
Uzanır nefesim,gecenin bitmek tükenmez soluğuna.
Sokak lambasında düşler kuran,bir çocuk edasında.
Dağların dorukları dumanlı olur
Geriye dönmez savaşçılar...
Fırtınayla yıkanmıştır ömürleri
Karla yıkanmıştır yüzleri...
Bu yüzden asla vedalaşmaz
Devamını Oku
Geriye dönmez savaşçılar...
Fırtınayla yıkanmıştır ömürleri
Karla yıkanmıştır yüzleri...
Bu yüzden asla vedalaşmaz
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta