Ben alışığım, tek kişilik muhabbetlere.
Kendim anlatırım, kalbim beni dinler.
Bazen kalbim anlatır,ama ben dinleyemem.
O zaman anlarım ki ben gidiyorum,buralardan.
Atarım kendimi,karanlık sokakların kollarına.
Uzanır nefesim,gecenin bitmek tükenmez soluğuna.
Sokak lambasında düşler kuran,bir çocuk edasında.
Bir bakışki açıyor gönül muammasını,
İki sevdalı kalbin en gizli yarasını,
Bir bakış ki kudreti hiç bir lisan da yoktur,
Bir bakış ki bazen şifa, bazen zehirli oktur.
Bir bakış, bir aşığa neler anlatır,
Devamını Oku
İki sevdalı kalbin en gizli yarasını,
Bir bakış ki kudreti hiç bir lisan da yoktur,
Bir bakış ki bazen şifa, bazen zehirli oktur.
Bir bakış, bir aşığa neler anlatır,