Bilmezdim, bebeklerin bu kadar masum güldüğünü
Bilmezdim, insanların bu kadar yalanlarda yüzdüğünü
Bilmezdim, gecenin yalnızları üzdüğünü;
Sen beni terk etmeden önce yalnızlığı da bilmezdim.
Bu kadar bilinmezlik içinde birtek bildiğim sendin.
Bazı şeyleri bilmemenin daha iyi olduğunu bilemezdim.
Bilmemek ayıp değil öğrenmemek ayıp derdim...
I
Hüznüm; süngülü yalnızlıklara itilmiş bir Dersim gecesi,
açlığım; bir deri bir kemik,
sabrım; altı aylık unutulmuşluğuyla bir Bahçesaray'lı
ve korkum; yollarına sinmiş bir çakal
ya gidenler evin yolunu bir daha bulamazsa Anerka!
Devamını Oku
Hüznüm; süngülü yalnızlıklara itilmiş bir Dersim gecesi,
açlığım; bir deri bir kemik,
sabrım; altı aylık unutulmuşluğuyla bir Bahçesaray'lı
ve korkum; yollarına sinmiş bir çakal
ya gidenler evin yolunu bir daha bulamazsa Anerka!
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta