Bilirmisiniz Şiiri - Yılmaz Öztürk

Bin yediyüz altmış üç sabah karanlık güneş doğmuyor
Dağlardan inen karınca sandık oysa insanlık donuyor
Janset dimdik çoçuklar yetim Elbruz'un karları ağlıyor
Kartal yuvalarında emziren analar Karadeniz çırpınıyor

Adige Kıyı Şapsığ yalnız kalmış Nalçik boğuldu Kabardey
Kalbinden vuldu Kuban suyu kesildi Terek aslan yürekli Tley
Don Volga boynu bükük ılık meltemler esmiyor fırtınalı Adigey
Günler yarışıyor birbiriyle insanlık tuz gemilerine haps olmuş birey

Bilirmisiniz nerede yaşandı bunca hüzün gözyaşı bitti sanmayın
Yirmibir mayıs unutulurmu çoçuğunu kayalarda parçalayan kadın
Rus'a esir olmasın ölsün diyen baba izi yosun tutmuş hala kayaların
Yüzbir yıllık sürgün yüzkırkyedi yılın vuslatı yetimlerin olacak anavatanın