Beyaz Ölüm Kuşları Şiiri - Yorumlar

zaman mekan her canlı bir şeyleri yaşar, bir yerlere takılır düşer,birileri uçar süzülerek birileri ölür büzüşerek. her çağın kayıpları korkuları vardır yarına bıraktığı yine de hayat bir küçücük pıhtıyla çıkar yola yaşayacağı her şeyi yaşar biçilen neyse bir yere kadar düzeltir belkide sonuç değişmez sadece zaman biraz dolaşır ve her şey ölür sonunda .......farklı ve nesirimsi bir anlatındı.

Zaman zaman daldan budağa atlanmak suetiyle, hikaye hafiften tıkanır gibi olmuş, yeniden toparlanmış.Anlatım genelinde başarılı. Konu güzel bir konu. Tanrı inancının rencide edildiği kanaatindeyim.(Babanın tanrı ile özdeşleştrilmesi, teslis inancını dayatır gibi)
'Hepimiz' kelimesi üst üste 6. ve 7. mısralarda tekrarlanmış.

Çok kötü bir anlatım, şiirin güzelliği,ses uyumları,tüm kaideleri bertaraf edilmiş,şiirden edinilmesi gereken zevk duygusunu vermekten (sanki) özellikle uzaklaştırılmış, gayesi bozmak olan bol kelime topluluğu.Şiir (veya şiiri tahrip) adına günün sayfasına konulan bu şeylerden dolayı (bizim halen itina gösterdiğimiz ve saygı duymaya devam ettiğimiz Antoloji'nin) şiir seçici kurulunu burada maalesef ancak kınayabiliyoruz.Davulun tokmağını elinde sananlar,ergeç hatalarını anlıyacaklardır.

Enver Özçağlayan

aslında ilk beş bölümde anlatmış anlatacağını, gerisini okuduğu bir romandan, gördüğü bir düşten içtiği bir sudan devşirmiş...bu kadar uzun olmasaydı bu kadar kısa sürmezdi hazzı....tanrıyı irdeleyişine ise ses çıkarmıyacağım...inanca saygım vardır


bu kadar...!

güzel

kutluyorum günün şiir ve şairini...
namık cem

işte yeniden giyiniyor kendini çocuk
bir çiçek gibi kopardı başkalarına uymıyan
yanlarını
kendini üstlemişsin var olmak için susmalar köprü
çocuk çocuk sana bir aşk gerek

sen iyilikler ve güzellikler uzmanı
suskunun gizemli sabrı
bir teraziyi en iyi kullanan
iğnenin ve ipliğin mercek gözlü büyücüsü
karnaval gecesinin eğlentisiz parmak çocuğu
ey hayat canbazı
ey ip şaşkını
ezberle o incecik tel üzerinde
hayatı dengeliyen asayı:
aşkın ve dostluğun ayrımı yoktur çocuk
ikisini de doğuran şey aynıdır

BU ŞİİR BUGÜN BANA YETECEK SANIRIM ....

ŞİİRDİ....

TEBRİKLER ŞAİR.....

ama şimdi kim kandırabilir sizi
bir ölünün hayat kokan ağzını öpmek için.

Kananlar bin kanmayan bir.
Kanan kanar ne denir.
Kananlarınkinede,
kanmayanınkinede akıl denir.
Hepside aklıyla öğünür,sevinir.
garip.

Şiirin öldüğü günü görmek yetecektir bana.. Başka hiç bir şeyin ölmesine gerek kalmayacak..

Çok amaçlı çakılar gibiydi,şiir.. Her bir kıvrımından ayrı bir alev fışkıran.. Tanrı yoktur zaten diyerek içimdeki Allah'a gülümsedim bazı kısımlarda.. Sonra,seni de Allah yarattı şair diyerek,daha çok.. ve ben şiiri okurken beni görüyordu Allah.. Çok şey söyleyen bir şeyler karşısında bir kez daha susuyorduk birbrimize baka kalırken..

Şiir mi..Şiirin öldüğünü görmek yetecektir bana. gerisi teferruat.
.

ne güzel işlemiş şair zayıf insan inancının nefsine
ve cehalete yenildiğini

inkarın ve şirkin insanı nerelere götürdüğünü
ve görülen gerçeği

ama şimdi kim kandırabilir sizi
bir ölünün hayat kokan ağzını öpmek için.

saygılar