çocuklar ağlamıyor bugün,
hepsinin karnı tok.
ağlamayınca çocuklar
anaları da gülüyor;
gülüyor tüm insanlar.
ve kör kurşunlara
gitmiyor gencecik fidanlar.
kimsenin muhtacı yok,
çalmıyor kimse.
yeşile kesmiş Anadolunun bozkırı
orman-orman, çiçek-çiçek.
bak el sallıyor rençber
gülümsüyor tarlasında.
bu da müesseseden...
unutanlara, unutturanlara.
kısır ruhlara,
çorak dimağlara!
para istemez
bu kadarcık hayale...
Kayıt Tarihi : 15.4.2012 12:15:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Ankara

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!