Beş Küçük Mum Şiiri - Özlem Çay

~~~
beş küçük mum yandı.
iç cebinde yüreğin biri.
ucu kıvrık,dikişi biraz sökük
bir taş ustasının hünerli ellerinde.
kilin nemli tozu
toprağın soğuk yüzü.
yorgunluk yoğurdu,
dinmedi teri
esmerdi günler, esti yeli
söndü ilk mumun feri..
~~~
ahraz saman sarıda
yandı biri..
sırçaydı köşkü, elleriyle ördü,
güneşle sıvadı, yarınlar dizdi.
can tuğlası yıkılmaz sandı
oysa hep devrikti sözü.
sararan günler boyun büktü,
uzaklara hasret cam önünde
söndü biri...
~~~
kehribar bir bakışın izinde çoğalırken yandı biri.
uzun uzun baktı,
yetmedi gücü.
göz sağanağı pas tuttu
sustu
yağamadı acısal yaşı
ulu orta.
süzülürken göğsünden
sözün efkarlı teri
sessizliği yutan
yaralı masalda söndü biri..
~~~
derinlik korkusu büyüten ser'de yandı biri..
sönmüş ruhlar yıkadı ufukta,
sendeleyen yalnızlıklar giydirdi.
mahmurluğa meyletti
gözleri,
sersemledi
takıldı,
durdu ansızın
hissizliğin çatırdayan sesiyle..
usulca eridi,
döküldü
ayrılan göğüs kafesinden.
içinin yara gölün de
söndü biri..
~~~
ve alın yazımızın ortasında yandı,
yanacak biri..
hüzün gökten düşecek
ve sokaklara dağılacak
ve üstünde tepinecek ayaklarımız,
ve üzgülü çocuklar doğacak,
ve yaşamın sırrını
yaş'ından evvel
yas'la sıyıracak çocuklar.
bir ok vuracak solumuzu
ve hüzün fısıldayacak
soğuk nefesiyle sağrımıza
ve ölümlerin sığacağı yer de
sönecek biri.....⚘

...özlem/
00:56
temmuz/on dört