masamın başındayım
belki şiir yazacağım
birazdan
kaynatacağım kahveyi düşlerken
belki kalemi bırakıp
ellerimi birleştireceğim ensemde
belki de müziğin ritminde
yüreğim dansa katılacak
belki birazdan fırtına kopacak
belki de balkona çıkıp
Antakya’nın aydınlığını izleyeceğim
evet
evet evet
bu benim saatim
yirmi dördü biraz geçmiş
incilerimi dizme zamanım
mısralar aşağıya doğru çoğalırken
şiirimin adı da ortaya çıkacak
belki şiir yazacaktım ya
ellerimi de birleştirecektim ensemde
ya yüreğimin dansı
fırtına,
masamın başına geçtiğimde
kopmuştu zaten
bir kahve zamanıdır şimdi
ve balkonumdan Antakya’nın aydınlığı…
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,