Benim Oyunum Şiiri - Kasım Kobakçı

Zihnim kah durulur, kah coşkun akar,
Anlamayanlar, hep uzaktan bakar.
Bir yanım pırıldar, bir yanım puslu,
İçimdeki engin fırtına sustu.
*
Boşluktan, sarayla hisar kurarım,
Dipsiz denizde, inciler bulurum.
İlham perim, bir an yanı başımda,
Sonra kaybolur, aklın savaşında.
*
Labirentte kaybolmuş, o düşüncem,
Çözemem, kördüğüm olmuş bilmecem.
Mantık ipi, elimden uçuverir,
Bütün bildiklerim, aniden erir.
*
Anlam arayana, tuhaf bu durum,
Bu haritada, böyledir konumum.
Hesabım başkadır, düzenim ayrı,
Pusulalar, göstermez aynı yayı.
*
Divane desinler, bu gidişata,
Herkes mana vermez, bu saltanata.
Zihnim kah durulur, kah coşkun akar,
Benim oyunum bu, sonuna kadar.