BENİM ÇAKIL TAŞLARIM
Akşamın dinginliği çökünce denize
Garip yüreğim sevinçten
Sığmaz olur kafesine
Lakin gönlümde biriken
Belleğimi sarıp sarmalayan
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik




Her şeyden,
"Her şerden" kurtulur da insan,
Bir kendinden kaçıp, kurtulamaz!
Bırakın, kalsın eteğinizdeki taşlar,
Siz "içinizi dökün" şiirlere, yeter bence...
Tebrikler İnci Hanım..
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta