Yokluğun buz denizinde yol almak gibi anne
Seni öyle özledim ki
Yanına gelsem mezar taşına sarılacağım sen diye
Yokluğun hançer gibi kanattıkça kanatıyor yüreğimi
Kelimelere sığdıramıyorum sana olan hasretimi
Bilmiyorum kırgın mısın
Yoksa küskün müsün bana
beni koyup koyup gitme
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
Devamını Oku
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta