Bazen sıkılıyorum kendimden… Yumruğu masaya,
kapıyı yüzüme vurup gidesim geliyor!
Ama nereye!?
İnsan diyor yüreğim, insan, kendine koşmak dururken, dünya’yı ne diye ciddiye alır ki? Nesi var ki dünyanın,
rüzgar gibi geçen yıllarından başka…
Her gün bu kadar güzel mi bu deniz?
Böyle mi görünür gökyüzü her zaman?
Her zaman güzel mi bu kadar,
Bu eşya, bu pencere?
Değil,
Vallahi değil;
Devamını Oku
Böyle mi görünür gökyüzü her zaman?
Her zaman güzel mi bu kadar,
Bu eşya, bu pencere?
Değil,
Vallahi değil;
Bir özlem vurgusu olduğu değin,üstün tutulan aşkın var oluşunu sonsuza değin yaşatma arzusunun da anlatısıydı.
Teşekkür ederim Orhan Bey, sevgiler.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta