Havanın benim soluduğum kısmında hiç oksijen kalmamış gibi.
Yokluğunun ağırlığında aldığım her bir nefes, zehir gibi doluyor ciğerlerime.
Direniyorum;
Artık bir sitem bile edemeyeceğim kadar uzakta oluşuna aldırmadan seninle yaşıyorum.
Sabaha çıkmaz görünen geceleri boğuyorum karanlığımla.
En deli fırtınalar diniyor boranlarımda.
Her anı, capcanlı kurşun gibi saplanıp kalıyor bağrımda.
Sana şiirler okuyacağım, gitme
Güneşler doğacak yalnızlığımdan
sana bir ışık getireceğim
Büyük aydınlığımdan
Sana bir dolu umut getireceğim
Devamını Oku
Güneşler doğacak yalnızlığımdan
sana bir ışık getireceğim
Büyük aydınlığımdan
Sana bir dolu umut getireceğim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta