Ben seni Karadeniz gibi sevmeyi öğrendim Sevgili
Bir yanım sert dalgalar ile dövülürken
diğer yanım dik yamaçlara tutundu.
Yeşil bir sevmeye adım atıyordu düşlerim
mavi bir tutkuya devriliyordu adımlarım
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta