Bazanı insanlar doğuştan yalnız
Sanırım ben de onlardanım
Her ne kadar alışmaya çalışsada ruhum
Zamanla zamana yenik düşüyor
Sonra yine alışmaya çalışıyor
Ve bocalıyor
Bocaladıkça evriliyor
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik




zamana yenik düşmeyen mi var sevgili şairim
kendimize soruşlarımız ancak ölünce son bulur
bizler bu kadar düşünüyorsak bir çok şeyi ee rahat insanlara imrenmemizde kaçınılmaz oluyor yani geniş insanlara
ama hayatı komedi zannedenler son espiriye dikkat etsinler
saygılar
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta