geleceği görememe,kestirememe endişesi,çevremde ki insanların mu'tad hayatının
dışına çıkma arzusu,en mutlu anlarım olankitaplarımla geçirdiğim zamanları kaybetme
korkusu ile müthiş bir buhran yaşadım çocuk halimle...
yaşadığım her günün olanca ağırlığıyla üstüme çöktüğünü hissediyor,gün doğunca 'nasıl akşam edeceğim' diye,gece olunca da ' bir gün daha bitti ' diye ağlıyordum...
sen ise hala yoktun...
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta