İçimde hüzzam bir sancı, ney sesinde çalıyor,
Kalabalık sokakların gürültüsünde,meğer yabancıymışım,..
Umurumda değilmiş, aşikâr şemaillerin tebessümü…
Harikulade gelirken ruhuma her şey, hiçliğinin koynunda mı yaşam…
Tek hakikat ise elleri ellerime değmemiş, malûl bedenler(in) de ölüm…
Söyle bana (anne) , eskiyor mu yoksa düşlerim, gördün mü gençliğimi?
Rüzgârların savurduğu küller(im) , şimdi ateşi sönmüş gönüller(in) de…
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Yokluğunun doğum günü olmuş gülüm, sensiz hayatımın sıfırı,
Üflediğim mumlar bile sönmüyor titrek nefsimle, adını andıkça
Enfesti.
Yürekten tebrikler kardeşim.
Saygımla
çok güzel tebrik ederim..
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta