Ben bozkırların rüzgarıyla savrulup
türkülerin yüreğinden fırladım.
Zeynep Hatun'un yemenisine desen olup
menekşeden sümbüle zıpladım.
Ben Anadoluyum;
Davarın başında kaval çalan
Kaf önce hafif hafif düşüyorsun sonra
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Devamını Oku
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Adımın ne önemi var. Ben de şiirinizi bağendim. Kutlarım
Köy yerinde adettir ya,
Babam geç yazdırmış nüfusa
Ha Ali, ha Hasan,
Adım ne olursa olsun
Ben bu yaylaların çocuğuyum
Kanıma işlemişken 'ay' ile 'yıldız'
Bu uğurda can verenlerin torunuyum...
yüregine kalemine saglık abi
çamurlu yollar varki
toz kalkar yürüdükce
kerpic damlar badanalı
ben anadoluyum hayat varki...
yusuf ter
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta