beyaz atlarıyla geldi gece kapıma
bir istiridye şefkatiyle girdi koynuma
mahmur gözlerim düşle gerçek arasında
ah şu sürgünsü begonyalar olmasa
kim tutardı beni bu masal yurdunda
beni benden alan paslı düşünce
her gece zıp zıp zıp peşime düşünce
zihnimi kemiren derin bir şüphe
ben kimim?
kimim ben?
ben?
?
Kayıt Tarihi : 28.7.2003 10:20:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (2)