Nasırlı ellerinle kazarken toprağı rengiyle bütünleştin bêmal
Yanık duyguların sesiydin
Buğday başakları dalgalanırdı saçların renginde
Sallardın ovayı bakışlarınla
Akardın çeşmelerde bir ah çekerdim avuçlarken seni ruhumun derinliğinde
Güneşte kavrulan renginin gözümde sakındığım
Yolarken yanık saçlarının kokusunu alırdım
Bir inadım kaldı eskiyip değişmeyen,
Bir de kahrolası gururum.
Kelepir bir hayatla, ucube bir dünya arasında
Gidip gelen eski bir taka misali yaşarım, yaşamaksa
Zaten karanlık geceler misâli bahtım
Devamını Oku
Bir de kahrolası gururum.
Kelepir bir hayatla, ucube bir dünya arasında
Gidip gelen eski bir taka misali yaşarım, yaşamaksa
Zaten karanlık geceler misâli bahtım
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta