Belki de Şiiri - Sinem Koç

Belki de bir sokak köpeği olmalıydım
Birlikte olduğu köpeklerin sayısını bile bilmeden,
Sidik kokusunun gölgesinde yitip giden...

Belki de bir çingene olmalıydım
Pembe bir karanfile kendini ter kokan bedenler satan,
Çıplak ayaklarıyla meydanlarda dans ederken yavaş yavaş tükenen...

Kırmızı bir balon belki de...
Küçük bir çocuğa mutluluk taşıyan
İnce beyaz bir ipin ucunda;
Özgürlüğe çok yakın, bir o kadar da uzakken
Minik bir taşla parçalanan...

Belki de bir fahişe olmalıydım...
Bir sokak arasına bıraktığı oğlunun kimden olduğunu bile bilmeyen,
Pislik ve ter kokan, kirli bedenlerden ,
Aç gözlerden ,utanmaz ellerden
Ekmeğini çıkaran ...

Belki de, yalnızca ben olmalıydım .
Güçsüz olduğu kadar, güçlü görünebilen
Her gülüşünün derinliklerinde mor gözyaşları yatan ...

(17.05.00/Kadıköy)