Yüreğim yanan bir orman misali, alev alev yanıyor
Sevgiden yana hiç gülmedi benim yüzüm
Kime sarıldıysam sevgiyle, aşkla
Anlamak istemedi hiç kimse, yüreğimdeki yangını
Anlatamadım kimseye içimdeki sevgiye olan açlığı
Güya hepside sevdi beni, ama hiç göstermeden
Anlayamıyorum kimseyi, sevgi neden ? Saklanır ki
Oysaki sevgi değilmidir, bizi hayata bağlayan
Umutlarımız, hayallerimiz ve sevgi değilmidir ?
Her güne sıkı sıkı, tutunma sebebimiz olmadı mı ?
Umutlar beslemiyormuyuz yarınlarımız için ?
Sevgisiz, aşksız, mutlu olmadan yaşanır mı hiç ?
Umut, umut işte bekliyorum ben sevilmeyi
Beni sevgiyle kucaklayacak, Yaralarımı saracak
Yüreği benim kadar güzel olanı bekliyorum işte
Yarınlarımın ışığını yakacak olanı bekliyorum
Serpil Koçar
Kayıt Tarihi : 5.2.2025 13:46:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!