Hiçbir gemi böyle beklenmedi…
Öyle beklediler ki
Limanlarda çocuklar
Anneler ve babalar
Öyle beklediler gözleri egede…
Bir zaman kara bir bulut gibi
Çöktükleri topraklara bakıyorlardı
Bakıyorlardı Yunanlılar
Bir gemi gelecek
Karşı limandan
Atina’da bir yere yanaşacak
Ve üzerinde Kızılay armalı
Ve vizesi İsmet İnönü
Ve insanlık taşıyor ambarlarında
Ve kurtuluş adıyla
Bir gemi…
Hiçbir limanda, hiçbir gemi
Böyle beklenmedi…
Bin dokuz yüz kırk bir
Mussolini ağır alman tankları eşlinde
Adriyatik denizini geçmiş
Ve Yugoslavya’ya
Bir savaşın içinde bulmuş kendini
On dokuz yılın düşmanı
Açlıktan kırılıyor birer birer
Çocuklar aç
Anneler ve babalar
Bir gemi kalkıyor İzmir’imden
Ambarları ağzına kadar insanlık dolu
İnsanlık taşıyor
Taşıyor
Ve yine taşıyor…
Adı kurtuluş
Tarihte hiçbir gemi beklenmedi
Onun kadar
Onu insanlar bekledi
Muhtaç insanlar
Çocuklar bekledi
Aç çocuklar
Anneler bekledi ve babalar
Hep beklediler
Beklediler…
Mevzile vardı kurtuluş
Boşaltı ambarlarında ki insanlığı
Ve
Şimdi yatıyor Marmara açığında
Bıraktığı bir dersti insanlığa
Mutlu kurtuluş yatıyor bütün huzuruyla…
Kayıt Tarihi : 17.4.2006 16:11:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!