Bir kadın vardı şehirde,
Gözünü gökten ayırmazdı.
Sabah güneşe, akşam aya bakardı.
Beklerdi çünkü,
Aynı semanın çatısı altında bulunan adamı.
Kim bilir kaç yıldız kaymıştı yüreğinden,
könül ayrılmayır öz baharından,
söhbet baharından söz baharından
deyirem vetenin birce qış günü
yaxşıdır qürbetin yüz baharından.
Devamını Oku
söhbet baharından söz baharından
deyirem vetenin birce qış günü
yaxşıdır qürbetin yüz baharından.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta