Bekir Karaçam Şiirleri - Şair Bekir Karaçam

Bir gün burdan gideceğim,
Ne bıraktım bilmiyorum.
Muhabbet mi, hıyanet mi;
Ne bıraktım bilmiyorum.

Hayal mi yoksa sevda mı,

Sevdama yükledim senin sevdanı,
Yüreğimi yaktın neydi ki suçum.
Rüyalarda arar oldum Leyla’mı;
Can evimi yıktın neydi ki suçum.

Sinemi dağladı gözünün rengi,

Yaşım ilerledi gönlüm kocadı,
Sudan duru beyaz teni neyleyim.
Ciğerim yanıyor kalbim acıdı;
Gayri bundan böyle seni neyleyim.

Sevda çeker yürek bundan kime ne,

Hele bakın şu Rabbimin işine,
Hiçbir canı yaratmamış boşuna.

İki bebek doğdu iki anadan,
Biri başka biri başka hakkı dan.

Dışarıda yağan yağmur mu? Kar mı?
Karşımda oturan gül yüzlü yar mi?
Bu gün mevsimlerden kış mı? bahar mı?
Hazanım bozuldu nasıl edeyim.

Gözlerimin yaşı çağlayıp akar,

Hasreti hasrete saranlardanım,
Gel derim de gelmez ceylanım benim.
Can dosta canını verenlerdenim;
Gül derim de gülmez sevdalım benim.

Hayal ettiklerim olumsuz çıktı,

Yaktı yüreğimi kora döndürdü,
Beni benden aldı sevda denen şey.
Bağbanımda güllerimi soldurdu;
Seni benden aldı sevda denen şey.

Ağarttı saçımı büktü belimi,

İyi bilirim ki bu ruhalini,
Sana söylememi bekleme benden.
Gül yüzünde açan gonca gülünü;
Kaş gerdan yıkarak saklama benden.

Tan ağarıp tende güneş doğarken,

Gülüm sana ne diyeyim bilemem,
Devir senin devran senin yürü be.
Arıyorum saadeti bulamam;
Kerem senin kervan senin yürü be.

Halimi arzettim beni duymadın,

Anam senin hasretine,
Yürek yanar ben ağlarım.
Yokluğun kahreder beni;
Yüreğimden kan ağlarım.
Gözlerimden kan ağlarım