Bekir Karaçam Şiirleri - Şair Bekir Karaçam

Vatanıma kurban olurum diye,
Eline kınayı yaktı Mehmet’im.
Belki gurbet ilde ölürüm diye,
Dostların elini öptü Mehmet’ im.

Acemi birliği Anadolu’ydu,

Diyeceksin, hani seviyordun ya,
Be vicdansız, yüreğime taş bastım.
Her kuşluk vaktinde arıyordun ya;
Be hayırsız, yüreğime taş bastım.

Yıllardır yalvardım, niye gelmedin,

Dostun diyarına varayım dedim,
Sen çıktın karşıma bırakmadın ki.
Sevda zincirini kırayım dedim;
Sen çıktın karşıma bırakmadın ki.

İstedim ki yâr eline gideyim,

Gönlüm göç eğledi dostun iline,
Sakın beklemesin gelemem demiş.
Düşürdü bak beni elin diline;
Onun meselesi bilemem demiş.

Beklerim yolunu çok zaman oldu,

Her sohbetin ardından hüzün çöker gönlüme,
Bir garip sevda ki bu sınır koydu ömrüme,
Hasrete kucak açtım gider gibi düğüne,
Gözlerim sana ağlar yüreğim sana yanar.

Bir türlü gidemedim sevdanın yollarında,

Düşüncem farklıydı, gülüm hakkında,
Dostluğundan ilham alamadım ki.
Dönüp duruyorsun, hayat çarkında;
Yüreğinde sevda bulamadım ki.

Bir aşık olursun, bir vaz geçersin,

Sevdiğim gönlüme bir diken battı,
Acıyor bi tanem hep senin için.
Acımadı sevdam beni aldattı;
Acıyor yüreğim bak senin için.

Aktı gözlerimden yaş siye siye,

Gülüm, senden bir şey istemem amma.
Bir yudum su gibi bana lazımsın.
Aşkını içerim hep kana kana;
İçimde dolaşan cana lazımsın.

Başımın tacısın, seher yelimsin,

Kalçada protez üşüyo babam,
Başında sarası düşüyo babam,
Gelince dostları coşuyo babam,
Muziptir, tatlıdır, şu benim babam.

Hayat boyu iki hanım eskitti,

Irmaklara döndü şu göz yaşlarım,
Hayat bulurum diye, seni seveli.
Çileyle karışık benim düşlerim;
Mesut olurum diye, seni seveli.

Senin sevdan ile kavrulup yandım,