kefen biçtim sana sarf etiğim lügatlara.
En son şehid düşen cümleydi elveda.
Günberiler gazi,
kelamlar gazap;
bir beyanın harbinde hakka yürümüşler.
Her sabah kabuslara uyandık,
İntihara dayandık,
Yeter artık usandık,
Çözümü sandık, sandık.
Olacak mıyız delikanlı
Yahut eli kanlı
Ben hemhâl olacağım Kürdistanlı
Benim yârim ebemkuşağı fistanlı
Sabahlarımız tanlı
Sıradan konuşmalarda topallıyorum,
Kendime sohbetlerden kelimeler topluyorum,
Reşit olan bedenimde toy, acemi kalan uzvum dilimdir.
Yalnız kalan sokak lambasına, tek başına kalmış papatyanın, geçilmemiş yolun, kulanılmamış arnavut kaldırımın,
üstüne yaşlı amcaların oturulmadığı banka arkadaşlık ediyorum,
Yaz gazeteci yazmış iken
perişan halleri yaz
halkın haklı isyanını yaz
emekçinin geçim derdini yaz
köz olmuş düşleri yaz.
Gazellerim ekseriyeti kafiyeli
Çarptı mı sana ala gözlü yar seher yeli?
Naralarım uzun metraj, kahkahalarım saniyeli
Verem oldum seni görmeyeli.
Zindanlar menüsünden kendime zindanlar beğeniyorum
Boran oluyorum bezirgan efendilerin tüccar mevsimine.
Halkımın açlığı koca obruk
kapatmaya çalışmak fırtına da kalkışan toz parçacıkları ile
çay kaşığı ile kapatmaya çalışmak vazgeçmemek hamalık hizasından.
Sen kalbimde tek nokta değil, üç noktasın.
Sen dimağ mektebime her gün geliyorsun, devamsızlık etmiyorsun.
Mezun olmayacaksın bu mektepten, çift dikiş işleyeceksin.
Sen sınıfta değil, payidar gönlümde kalacaksın.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!