Behçet Necatigil Şiirleri - Şair Behçet ...

16 Nisan 1916 - 13 Aralık 1979
Behçet Necatigil

Tanrı imtihan eder
Tekrar imtihan eder
Kul hazır ümitler
Kendi öyle zanneder.

Kiminde hafif geçer

Devamını Oku
Behçet Necatigil

Dostumdu önceleri,
Göznurunu kitaplara dökmek varken
Avare gezerdi caddelerde.
Dünya böyledir zaten,
Kadın olmasın ara yerde.

Devamını Oku
Behçet Necatigil

Büyüsün küçülmen,
Bu senin yakının!
Yaklaştın mı sağlığında
Şimdi de uzaksın!

Duyur istersen

Devamını Oku
Behçet Necatigil

Birden hatırlarsın,
O da seni - - birden bazan:
Nerde, ne yapar şimdi
Parlar bir özlem anılar arasından.

Bu akşam ne garip sözcük

Devamını Oku
Behçet Necatigil

Hani bir sevgilin vardı
Yedi sekiz sene önce,
Dün yolda rastladım
Sevindi beni görünce.

Sokakta ayaküstü

Devamını Oku
Behçet Necatigil

Okunmuş toprak
Çocukluğumun resmi
Sargıdan görülmüyor
Boynumda köstebek izleri.

Lise son sınıf

Devamını Oku
Behçet Necatigil

Adı, soyadı
Açılır parantez
Doğduğu yıl, çizgi, öldüğü yıl, bitti
Kapanır, parantez.

O şimdi kitaplarda bir isim, bir soyadı

Devamını Oku
Behçet Necatigil

Gitmek geçse aklımdan
Hemen yorum
Nereye, nasıl, ne zaman?
oysa ben vazgeçtim.
Uyu yorum

Devamını Oku
Behçet Necatigil

Nerden niçin mi geldim
Bilmeden bir şey diyemem, ya siz?
Hem hiç önemli değil
Geldim, yer açtılar, oturdum
Girip çıkanlar vardı
Zaten ben geldiğimde.

Devamını Oku
Behçet Necatigil

Uzanir fildisi turlarina
Perdeleri cekili odalarin birinde
Sabirsiz, gergin ve usta parmaklar
Ve calinir kizligi, dolendo.

Gecenizde ansizin duydugunuz sestir bu.

Devamını Oku