Ne boştu Dünya serencam"ı!
Deli dolu bir rüzgar idi sanki,
Çarptı geçti kabrimizden,
Bakiden beka döküldü üzerimize,
Canımızı döktü, beka kaldı bize,
Ne seremcam idi, geldik, geçtik gamından.
Nice dostlar, anne, baba, kardeşler edindik taâmından,
Eşler, evlatlar, süslü ziyneti idi,
Kalmadı akrabalık aile bağından,
beden alınınca ruhumdan.
Yalnız yaratılmış bir ruh,
Ses etme konuşsun kin dar,
Döksün eteğinde ki taşları,
Yüreği soğusun, azar, azar,
Vicdan sesinin çığlığı uyandırsın.
Uyandırsın da,
Aşk mekansız bir histir.!
Bazen bir çift Gözde belirir,
Bazen canından kopmuş bir canın yüzünde,!
Bazen, El HAKK’ın hulkiyetinde
Bazen uçsuz bucaksız alemlerde,
Bazen bir kelebeğin kanatlarında can bulur,
Bahar gelecek, kış kudursun dursun,!
Zamanın içindeki mevt varsın ölüm olsun,
Zamansız aleme varınca,! Ömürde aksın, ölümde.!
Başımı yastığa koyunca yine uyuyorum,
Hiç endişe etmedim bu defa,
Seni kaybetme korkusu olmadı bende,
Mesela hiç hırçınlaşmadım.
Sen gidiyorum deyince,
Aramızda denizler olurdu,
Canı sağolsun, yağmayan yağmurun,
Kuruyan bitkilerin,
Akmayan çeşmenin,
Yanımda olmayan herşeyin herkesin,
Birgün bende olmayacağım!
Yağmadığınız, akmadığınız, gelmediğiniz yerde.
Ellerini tutunca,
Sarıyor hafakanlar yüreğimi,
Yüzü, gözleri,
ab-ı hayattan binlerce yudum.
Başka alemlere saldı beni.
cennetim, vuslatım,
Gün gelir ölüm de gelir başa,
İntikam ise Âllah'ın c.c
Kader ise Âllah'ın c.c
Taktir ise Âllah'ın c.c
Ne ahmaktır kul, yüreğini soğutur hasmın mevti ile,
Avutur kendini oturduğu mevki ile,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!