Bahardı ömrümün olgunluk devresi.
Gülzarım kovuşmuş goncasına gülüne.
Tavuslar kanat açmış çiçekler renk renk.
Kelebekler narin bahçemde ahenk.
Azad eyledim gömlümde tasayı gamı,
Yalnızım her zamanki kalabalıkta,
Yalnızlığım insansızlık değil,
Yalnızlığım sessizlik değil,
Yalnızlığım kalpte senliğim,
Yalnızım senli hayeller ile,
Yüreğim sancıdığında anlarım seni.
Anlarım ki sende acılar içindesin.
Kollarım uyuştuğunda üşüdüğünü,
İsmini sayıkladığımda ağladığını,
Yüreğim çırpındığında beni düşündüğünü,
Gönlümde acı keder,
Zahidem kurbanım,
ne olacak sensiz halim,
afakanlar sarmış beni,
Saplanmış gövdeme,
Ne uzaktı İblis, yollarım ırağ,
İmtihanımın, kara perdesi, arkası ırağ,
Göz kapaklarında, sönüyor kutlu günler,
Gelişin, ardın ırağ.
Semerende bayram, getirdin de,
Dün,! Annemi, babamı, kızkardeşimi Görmeye Kabristana gittim.
Uzun bir yürüyüş oldu, sağıma soluma bakınarak yürüdüm,
Küçük büyük yan yana,ayak altında uyuyor du!
Soluksuz, nefessiz, yemeksiz, aşsız uyuyorlar dı !
Aşık aşkından ayrı uyuyordu!
Maşuk Aşkına bakmadan uyuyordu!
Sana seni anlatan bir şiir yazacaktım,
Bakir kelimelerden,
kelimeler kirletilmiş,
iltifatlar duygular, kirletilmiş,
Sonra düşündüm ki,
Ben hiç sensiz nefes almadım,
İçimde yangınların buhranda kaldım,
Kalbimin derinliklerinde saklı yaram ile kaldım,
Her nefeste ey yar saydım.
Ben hiç içten gülemedim,
Kalem kelamından yoksun,
Edep ârından, medet varından,
Asalet vakarından, yoksul bereketinden,
İnsan insaftan, davet vahdetinden yoksun.
Yoksun kalpler aşktan, yoksun.
Sevgili, ey sevgili,
Afakımı sarmıştı karanlıklar, sensiz.
Ummanda yönünü kaybetmiş sal idim,
Pusula oldun, dilime, gönlüme, ummanıma,
afakıma doğan güneşim,
Ne ben mazurum, nede sen fariğsin,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!