GECENİN SANCISI
Gecenin saçlarında sıralanan sokak lambalarıydı
zaman
Sancılı bir yürekti
Işıklı pencerelerde kavrulan
GECEYDİ
Geceydi
Buz gibiydi sessizlik
Bütün feryatlar gizlenmişti sanki
Sokakların kuytu köşelerine
Sırları vardı gecelerin
Bak işte!
Bugün her şey suskun,
Herkes sessiz.
Kuşlar ötmüyor,
Dalgalar vurmuyor kayalıklara..
Islığı yok rüzgarın,
Gitme kal demiyorum artık
Zaten gittin sen
Işıltısı kalmadı gözlerinin
Yanımdaki sen değilsin
Sesin değişti.
Bakışın yok.
Gökyüzü bir renk ustasıdır
Mavisinde sonsuzluk
Beyazında temizlik vardır bulutunun
Güvercinler özgürlüğü taşır kanatlarında
Kurşun gibi karartırken yürekleri
Gözyaşı düşer bulutlarından
Gönül arıysa çiçek ister
Kanatlanınca uçmak
Hasret çekince görmek ister
Yaralanınca deva
Ayrı kalınca vuslat ister
Yalnız kalınca yaren
BAKIŞINA VURULMUŞUM
İşte burdayım
Tam gittiğin yerde
Ne boyun posun
Ne de gülüşün umrumda
Gözlerine şafak rengini almış
Selam verir dostlarına
Gözlerindeki renk sevgi
Gözleri şafak rengi
Sözlerine sevdayı almış
GÜL
Komşum genç bir gülüşü katmış yüzüne.
Bir kahkaha atınca sesi ulaştı bize. Kahını alıp kahkaha yaptık kendimize
Hah ha ha ha
Hah ha ha ha!!!!
Gül Cansın
Gül dökeriz ya yollarına!
Seni mutlu ederiz ya!
Gülü de gülden ederiz sevdiğim
Şunu bil ki...
Gül/sen'sin yar!




Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!