Bazen öyle sislidir ki yollar

seçenekleri yitmiş
kendini yitirmiş insan
tutunacak bir dal bulamayınca hayata
yaşadığının adı yalnız kederdir
her şeye rağmen
insan ,
inanç üzere yaratılmıştır
vazgeçmez
fıtratından

tesadüfen
yolu bir şekilde
dünyaya düşmüş
insan
yaşamı boyunca birçok kez
umuda tutunur
birinin diğerinden
daha iyi olup olmadığının
tam anlamıyla kestirilemediği zamanlarda

içinde ki çatışma
bir hayli filizlenip şiddetlenir
günlük tercihlerden
en hayati mevzulara kadar
geniş bir yelpaze içinde
insan sıkışır bazen
sitem eder
buhranlara dönüşür avazları

bazen öyle sislidir ki yolları
adımları yavaşlar
açık kapılar kapanır güneşe
hayat denilen şey
yarınının bilinmezliğiyle kaimdir
bir garanti arama isteği
beyhudedir
yalandır
bazen adına çıkmaz sokak denilen
koca bir muammadır

neden bir bilinmezliğe
bağlanmak ister insan
gittiğinde
göreceklerinden korkup
kaldığında
başına geleceklerle
hayata tutunmak arasında
kararsızdır

öyle ki
bazen taşlanmak için
yalnızca yürümenin yeterli olduğunu
düşünür
heybeye koyduğu azığıdır
sırtındaki yükü
istekler dizildikçe ardın sıra
geçtiği yol üstüne
çiy damlası nezaketiyle akıtır zehrini acıları
yolu biriktikçe azalır yükü
yükü azaldıkça dikleşir menzili

adının değdiği her yerde
aklanır günahları insanın
artık suç da yoktur
suçlu da.
günahın bir tek adı vardır
gitmek

evet,
gidilecek
başka bir yer var
ona ne şüphe
hayal kurmanın ekmek kadar mübarek
su kadar aziz olduğu
bu dünyada

varlığın hakikat ile kucaklaştığı
ruhun gökle kavuştuğu bir dünya
orası
artık durmanın adı kalır
yalnızca
yolcu ,
yolunda gerek

redfer