Bayram Şenlenir Şiiri - Kasım Kobakçı

Tan yeri ağardı, kalktım ayağa,
Hamuru teknede, karıp karıştım,
Muhtaç etmem ki, seni asla yağa,
Özünü süt ile, sarıp yoğurdum.
*
Baharatı kattım, lezzet demine,
Benzesin istedimi cennet yemine,
Sadık kaldım, eski usul zemine,
Nakışını, vura vura işledim.
*
Cevizi, fıstığı, içe döşedim,
Kokusunu duyup, baştan yaşadım,
Sanki bir sanatçı, sanki paşaydım,
Tepsileri, dize dize ben dürdüm.
*
Odun ateşinde, yavaş pişecek,
Nar gibi kızarıp, rengi düşecek,
Yiyenler lezzete, hayret edecek,
Kıvamını, bula bula çıkardım.
*
Eş dost meclisinde, baş tacı olur,
Yanına demli çay, ilacı olur,
Bilmeyen bu tada, duacı olur,
İkramımı, yapa yapa gezdirdim.
*
Sert değil yumuşak, ağızda erir,
Yiyene mutluluk, şifalar verir,
Gelenek görenek, öne serilir,
Kültürümü, seve seve korudum.
*
Bayram şenlenir, bunun sayesinde,
Huzur bulur insan, her bir sesinde,
Hiç eksik olmaz, evin kilerinde,
Bereketi, saça saça bitirdim.