I.
Gün, eskisi gibi doğmaz oldu. Kimse yeni ayakkabılarla unutulmuş yokuşlara inmez.
Bayram sabahları bir uyanıklık saatiydi şimdi herkes uyuyor.
Yitmiş tebessümler, rahle kenarına bırakılmış tespihler, ve dedelerimizin cebinde unutulmuş şekerlere bulanıyor bayramlar.
Kimse gözlerindeki ışıltıyı bir selamla canlandırmıyor artık,
Çocuklar bile bayram sabahları ölümsüzlük hayalini kaybetmiş,




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta