Felek bırak kameranı,
Her anımı çekme benim.
Ağzıma kadar doluyum,
Deviripte dökme beni.
OCAKta başladı senem,
ŞUBATta titredi çenem.
MARTta gül yok ki deremem,
NİSAN baslar yazım benim.
MAYISda çiçekler açar,
İnsanlık sapıtmış, rayından çıkmış.
Menfaat vicdanın, duvarın yıkmış.
Mazlum kanı dökmek sıradanlaşmış.
Ağlamak çare mi? ağlama boşa.
Hangi devirdeyiz obezdir toklar,
Göz yaşların neden akar bebeğim,
Anlatmaz derdini, bende bileyim.
Bilinmez memleket, bilinmez köyün,
Nerde doğduğunu bilmiyor ki kız
AİLE KORUMA KANUNU
Otuz yıllık kadınını elinden alıyor,
Namussuz ben ona aşığım diyor.
Kaçanla,kaçıran serbest kalıyor,
İyirmi dörd saat burnumda qoxan
Gözümdə yaş olub yanaqdan axan
Sən məndə gizlisən mən səndə yoxam
Dərdindən ölürəm bilmirsən axı
Sağ iken halimi, sormayan evlat,
Ölünce omzunda taşıma beni.
Ne derin bir ah çek, ne göz yaşı dök,
Ağlama vefasız boşuna beni.
Çok ızdırap çektim çok da kötü hal,
Hoca haramdır dedi başlığı kaldırdılar,
İsmini değiştirip süt parası aldılar.
Erkeklerin saçı kır,kızlar evde kaldılar,
Efendiler ağalar,nerde yardımlaşmalar,
Gelenek dediğiniz geleceğine zarar..



Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!