Sokağının Adını Unutmuş Bir Evde
sesin yankısı sürünüyor taşın belleğinde,
ayrılık öyle ağır ki —
dudak izleri kalıyor solgun fincanlarda.
sen dokunmuyorsun artık,
yol kenarındaki
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.
Devamını Oku
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta