Başıboş Sözcükler Şiiri - Funda Arsoy

'Sözcükler yıldız kılığına bürünür zihin tuzağa düşer
Bir masal kahramanı yaratır saçları alnına düşer
Yamalı düşlerini kumsala serer yatarsın
Savurduğun yıldızlar göktaşı olur kafana düşer'

dağılmamıştım daha, çıkar yol arıyordum beynimdeki karmaşadan
cam küreyi salladım, bir yıldız buldum, gökyüzüne saldım
döküp saçtım sözcükleri yeryüzüne, okyanusları kabartacaktım
çok emindim kendimden, inceden inceye hesaplamıştım
yıldız mı yanlıştı, zaman mı yanlıştı
belki de sözcüklerin etkisi hesaplanamazdı
ipin ucu kaçtı, beni dağıttı sözcükler

gitmeseydin saçları alnına düşen çocuk
günlüklerimi silerdim, şiirlerimi silerdim, kendimi silerdim
fırfırlı tafta elbisemi çıkarırdım sandıktan, başıma çiçekler takardım
aydınlık olurdum, çocuk olurdum, sen olurdum
gitmeseydin saçları alnına düşen çocuk
kelebeğin kanat çırptığını duysaydın gitmeseydin
bir yıldız düştü söndü arkandan
o bizim yıldızımızdı
nereden bilecektin