Sene bin dokuz yüz doksan yedi
Boz Kurtları yetim koydun Başbuğum
Saat yirmi iki dört nisan günü
Boz Kurtları yetim koydun Başbuğum
O,bin yetmiş birin,en son halkası
Bu nasıl bir acı bir nisan şakası
beni koyup koyup gitme
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
Devamını Oku
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta