parmak uçların yalıyor başak tarlasını
gün batımlarında kızıla dek
eteğin fırfırlanıyor her adımda
sırtın yüzüme dönükken
gölgeleniyor hayal
Seni ele sevirem ki...
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Devamını Oku
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Önce parmakların sırtımdaki onlara ait boşlullaedaki yerini ezberleyecek ve sensizlikte kaskati kesilmis kaburgalar anlam bulacak
Sonra, sonra putlaşmış bir heykelden
renklenmeye baslayacagim
Ten rengine dondugumde cildimin olustugunu goreceksin
Sulamak isteyeceksin ki yine sensizlikten nefesim kesilmesin
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta