Baş Belası Şiiri - Ali Kılıç Kakiz

Dağ başında bir çocuk kalır mı? acımasız.
Kurda kuşa yem olsun öylemi? vicdansız.
Karanlık bir gece, yatamadım yalınız,
Ağlatıp beni, tek başıma bıraktılar orada.

Gönderdiler o gece çal yaylasında obana,
Ormanda ne raslarsın insana, ne kervana.
Kedi mi desem, köpek mi, yaklaşıyordu bana,
Ağzım dilim tutuldu, yalnız kaldım orada.

Her ata at demezdi babam, kaybolanda o oldu,
Kaybettin ha! hırsından saçını başını yoldu.
Duydum bir kurt sesi korkudan benzim soldu.
Sindim hendeğe, sessiz sedasız kaldım orada.

Gelen giden yok, yaklaştım sınıra gece yarısı,
Gecemezsin dediler, hani toprak bastı parası.
Yakın yer değil geri dönesin, hepsi baş belası.
Tiren gitti istasyonda, yalnız kaldım orada.

Mardin / Nusaybin / 1975