Bir zamanlar sen de vardın
Kalbimde değil ama yakınımda
Bir söz söyledin, içi boş
Ama sesi çok yüksekti canımda
Aynalara baktım, kırılmamış
Ben kırılmışım meğer
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta