Kaf önce hafif hafif düşüyorsun sonra
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Devamını Oku
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
evet yanlızlık hissedince kopuyor demekki insan herbirşeyden
Su nasıl kopar oraya biraz takıldım.Yine de bana göre çok güzel bir şiir.Çok hüzünlü bir bakış.Balkondan.
sen bu konuda ne düşünüyorsun MemeD?
'Hepimiz tutukluyuz bir şeylere
Hepimizin içinde
incecik sokaklar geziniyor
ve çocukluğumuzun yağmurlu balkonları '
Ö. Mert
güzel. tebrik ederim.
Çocuk düşerse ölür çünkü balkon
Ölümün cesur körfezidir evlerde
Yüzünde son gülümseme kaybolurken çocukların
Anneler anneler elleri balkonların demirinde
(Sezai Karakoç-Balkon)
@..
Bu şiir ile ilgili 16 tane yorum bulunmakta