Çağdaşlık dediler yiyenler yedi,
Namusu iffeti yerlere serdi,
Boynuzu uzatıp duvara değdi,
Vitrin eşyasına döndün bilesin…
Bu bir bağnazlık desen anlamaz,
Namus cümlesini asla kavramaz,
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta