BAHR-I AHMER İÇİNDE
Sabah erken uyandım baktım yine sen yoksun
Şimşekler çaktı söndü beynimin tam içinde
Sevgimde ilk miladım kalbimde ilk tohumsun
Sensiz dolanıp durdum bomboş evin içinde...
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
