Baharleyince ( insan dükkanindan )

Derbeder keşişlemede bezirgansa
Doluya koysan almaz, boşa koysan dolmazın bizzatı ta kendisiymiş kavaklıkta deli tozan bazar
Baharleyincelerin kirişini kadranını esen kara yelin yağan asit yağmurlarına hayrı yok,
İri ve soğuk gölgeler halinde ortalığa yıkılıp devrilen gözlerinde irisin
Gördüğü zeval, kaydettiği hüsran, tüttürdüğü kaçak tütünde ince kağıt saran dumana hepsi zararmış ki..
Dünyanın kapağını kaldırınca yırtılıp yarılan boşluklarda bir kasırga bir hezeyan..
İsansızlığı İnleyip duruyorken toprak, ıssız ve kup kuru nadasa bırakılmış hirklerden doluya koysan almaz,
Boşa koysan dolmaz ,
Ve komşunun bahçesine sarkan asmalar ve dallar gibi iki tarafı bir gövde…
Haziran sıcaklığı kadar da büyük ve genişken kendinden soğuyan sundurmaların altı üstü ıvır zıvır öteberileriyle dolu
İnsan dükkanının bizzati ta kendisi tabut orda,
Dünya burda,
Ortada mezarlık ve bir güzelce mevsim nisan, ala çakır çarşılarına düşmüş
Hem ölüymüş hem de sefaletine kefilmiş hayat hem de ne biçim hacizmiş acı çığlığı yerlerde sürüklenip çırpınan matem
Sebepsiz sahipsiz cümleten….

Seyfi Karaca…. Nşsan/25