Doğa açtı gözlerini güneşin parlaklığına
Yansıttı beyaz papatyalar taze umutları.
Uzattı kollarını, topraktan çıkan sürgün yaşama...
Renklendi kuru dallar
Karanlığı aydınlatırcasına.
Umutlar, yaşam, aydınlanan karanlık,
Yerleşti yüreklere,
Kaf önce hafif hafif düşüyorsun sonra
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Devamını Oku
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta