Kat kat duvarlarla örülüyken kalbim,
Nereden sızdığını bilmediğim
Bir gün ışığına teslimim.
Esirim sanki derinliğine
Ufacık bir çatlaktan
Tüm ruhuma işlemesine.
Bir bilinmeze sürüklenip
Dalıp gidiyor gönlüm,
Uçsuz bucaksız gökyüzüne doğru.
Ne bakmaktan alıkoyabiliyorum
Ne de bir perde çekebiliyorum gözlerime.
Kalbin aynası ise şayet
Belki çok yoruldun
Kendinden…
Çok sıkıldın
Bir şeyleri beklemekten…
O zaman
Yüreğinde saklı kanatları,
İçimde bir yerlerde,
Başa çıkamadığım yalnızlığımla
Yanımda olduğun için
Teşekkür ederim sana
Hayali arkadaşım ve
Gerçek olmadığının
Nice yağmur yağdı gözlerimden,
Yine de eksilmedi tebessüm yüzümden.
Bir yaprak misali savrulurken öylece
Tutup kaldırdı yüreğim beni
Kök salmayı öğretti böylece.
Anladım ki yaşamak,
Çok zor
Geçmişle yaşlanmak,
Geleceğe umutsuz bakmak.
Çok zor
Tüm hayalleri
Yavaş yavaş yakmak,
Hoşgeldin hayatımıza
Ey Ramazan!
Huzur esintisi getirdin
Yüreklerimize.
Umutla doldun
Sinelerimize.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!