Bir şehrin çiçekleri karanfilleri kurutulmuştu
Sokakları izbe bir yalnızlığa büründürülmüştü
Gökyüzünde sancılı bulutlara kuşlar asılmıştı
Bir şehrin yalnızlıklarına yalnızlıklar katılmıştı
Bu şehrin kapıları yokluğa açılmıştı her daim
Sokaklarda askerler hayâsızdı elleri silahlıydı
Gönlümle oturdum da hüzünlendim o yerde,
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
Devamını Oku
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,