Babam beni prenses gibi büyüttü
O yüzden kimseye ihtiyacım yok.
Yanımda kimin olduğunun, karşımda kimin durduğunun da pek bir önemi yok.
Ben değerimi başkasının bakışından değil, babamın “kızım” derken gözlerindeki gururdan öğrendim.
Kendime nasıl yetileceğini, kimsenin gölgesine sığınmadan nasıl dimdik durulacağını ondan gördüm.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta