Bir umutsuzluk çöktü içime, kap karanlık bir yorgan gibi.
Gözlerim yorgun, ruhum ağır, yolda kalmış bir yolcu misali.
Bu yükü taşımaktan vazgeçmek, geri dönmek isterdim.
Fakat sırtımda bir el hissettim, o elin sıcaklığıyla ürperdim...
" Babalık " dedi fısıldadı içimdeki ses, evlatlarını hatırla.
Onların gülüşü, en zor zamanlarda bile bağlıyor beni hayata,
Dağların dorukları dumanlı olur
Geriye dönmez savaşçılar...
Fırtınayla yıkanmıştır ömürleri
Karla yıkanmıştır yüzleri...
Bu yüzden asla vedalaşmaz
Devamını Oku
Geriye dönmez savaşçılar...
Fırtınayla yıkanmıştır ömürleri
Karla yıkanmıştır yüzleri...
Bu yüzden asla vedalaşmaz
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta